Depremin Ne Günahı Var!

Eşimle depremi aynı anda fark ederek, içgüdüsel bir davranışla kapıya seğirttik. Apartman salıncak gibi sallanıyordu. Nasılsa, öleceğim diye içimde hiçbir korku yoktu. Kapı önünde, eşimi omzundan kavramış, ha yıkıldı, ha yıkılacak diye duruyor ve yüksek sesle durmadan dua ediyor, Kelimeyi Şahadet getiriyorduk. Çok şükür, bir süre sonra ‘salıncak’ durdu, dinginleşti, kaos ve kabus bitti. ***