Bilenler bilir, ben çalışırken çok katı, gergin ve sinirli olurum.
Bu durumdan çok rahatsız olan bakanlık personelim bir çare bulmak için toplanıp düşünmüşler.
Böyle davranmamın sebebinin sekreterim olduğuna karar vermişler.
Sekreterim gerçekten yüzü gülmeyen, yaşlı, kara kuru, sinirli, çekilmez bir kadındı.
Durumu bana anlatılar;
“Bu sekreter sizin kariyerinize uygun değil, değiştirelim” dediler.
Kabul ettim, yeni sekreter için bir danışmanlık firmasıyla temasa geçildi.
Danışman firma uzun ve ince elemelerden sonra üç tane çok zeki ve bilgili, çok güzel, uzun boylu, otuz yaş civarında (kadının en şuh olduğu yaşlarda) sekreter adayı seçti.
Bunlardan hangisinin sekreter olacağının seçimi için benim huzurumda bir sınav yapılmasına karar verildi.
Benim de hazır bulunduğum toplantıda adayları sırayla çağırarak hepsine aynı soruyu sorup cevap vermeleri istendi.
Soru şuydu: İki kere iki kaç eder?
Birinci bayan hiç düşünmeden cevap verdi;
“Dört eder” dedi.
İkinci bayan;
“İki kere iki üç de eder, dört de eder, beş de eder. Hatta altı veya yedi bile eder” dedi.
Üçüncü bayana soruldu, onun cevabı da çok farklıydı;
“İki kere ikiyi çarparsan dört eder, toplarsan yine dört eder, bölersen bir kalır, çıkarırsan hiçbir şey kalmaz” dedi.
Danışmanlar yardımcı olmak için cevaplardan adayları değerlendirdi.
“Birinci bayan kopya makinası gibi, ne derseniz uygular.
İkinci bayan sizin dediğinizin yanında kendi bildiklerini de yapar.
Üçüncü bayan bizce en idealdir. Çünkü size bir sürü alternatifler üretebilir.
Bazen gözden kaçırdıklarınız konusunda sizi uyarabilir.
Hangisinin işe alınmasını istersiniz?”
Düşünmeden cevap verdim:
“O iri göğüslü olanı.”
***
Şaka… Şaka…
Türkiye Gazetesi’nin yazdığına göre çok üst seviyede bir devlet toplantısında ortam gerginleşmiş.
Özal, ortamı yumuşatmak için Hüsnü Doğan’dan bir fıkra anlatmasını istemiş
O da Dünya Bankası Direktörü ile ilgili olarak bu fıkrayı anlatmış.
Ben de kendime uyarlayarak size anlattım.
Nerede bizde böyle sekreter seçecek yürek.
Eşim Münevver Hanım benim gözlerimi oyar!…